Co zrobić kiedy w trudnej sytuacji zalewają nas emocje, a nie mamy czasu na analizowanie tego, co czujemy, ani tym bardziej zastanawianie się dlaczego nasza reakcja jest tak silna?

Spróbujmy wtedy strategii “kotwiczenia się”, która w przytłaczającej sytuacji odwołuje się do tego, co jest nam dostępne tu i teraz, czyli zmysłów, wyobraźni, logiki.

Dzięki kotwiczeniu się zmienimy punkt skupienia naszej uwagi, co wesprze nas w wyjściu z trudnej sytuacji. Poczujemy się silni, uspokojeni i osadzeni w tu i teraz.

Kotwiczenie pomaga w wyjściu z trybu walki i ucieczki lub zastygnięcia w bezruchu. Polega na przenoszeniu uwagi na te obszary rzeczywistości, które nie są dla nas w danym momencie niepokojące.

Do kotwiczenia się możemy wykorzystać proste czynności jak np. celowe ruchy, poczucie swojego ciała, logiczne zadania. Możemy na przykład wsłuchać się w bieżące odczucia, czyli skupić na smaku, zapachu czy temperaturze pitego napoju, zapachu kwiatów lub owoców czy dotyku tego co mamy pod dłonią. Niektórym pomaga zajęcie się czymś, co wymaga od nas logicznego myślenia (gra logiczna, układanka) lub wyrażenia siebie (rysowanie, kolorowanie, konstruowanie). Pomocne może być także wyobrażenie sobie jak bardzo jesteśmy zakotwiczeni w ziemi (jesteśmy drzewem, którego korzenie wrastają mocno w ziemię).

Dzięki tym naprawdę prostym czynnościom nasze ciało migdałowate zyskuje czas na uspokojenie się i “rezygnację” z automatycznej reakcji (walka, ucieczka, zamarcie). Ma szansę na powrót do tego co dzieje się tu i teraz, a więc zwiększa się szansa na reakcję adekwatną do tego, co się rzeczywiście dzieje, a nie przez pryzmat naszych leków, minionych doświadczeń czy projekcji i fantazji.

Jak to się dzieje, że zaproponowane techniki działają, czyli koją ciało migdałowate?

A mianowicie sygnalizują one ciału migdałowatemu, że w tej konkretnej chwili jesteśmy bezpieczni. Wtedy nasz współczulny układ nerwowy obniża swoją reaktywność, czyli oddech uspokaja się, a tętno obniża.

Poza tym, pamiętając, że prawa półkula mózgowa odpowiada za przeżywanie negatywnych emocji, widzimy, że celowe i świadomie wykonywane ruchy, podejmowanie czynności organizujące przestrzeń lub wykonywanie zadań logicznych – a więc tego wszystkiego, co angażuje lewą półkulę – powoduje, że cały nasz mózg zostaje zaangażowany do oceny danej sytuacji. Wtedy negatywne wizje przestają być tak intensywne i przytłaczające. Zyskujemy inny ogląd danej sytuacji, tym razem bardziej realny.

Inne przykłady ćwiczeń zakotwiczających:
– przejdź się boso po pokoju, trawie, dywanie, zrób z to z uważnością, czując każdy moment, każdy ruch, ze świadomością każdego odczucia, jakie pojawia się w ciele
– stojąc na nogach rozstawionych na szerokość bioder kołysz się lekko, przenoś ciężar z jednej części ciała na drugą, czuj całe nogi: stopy, kostki, kolana uda
– potrząsaj ciałem, zacznij od palców stóp, potem przejdź do nóg, ud, dłoni, rąk, ramion
– wypij bardzo powoli filiżankę herbaty, odczuwaj wszystko: ciepło, smak, zapach, reakcję swojego ciała
– narysuj jakiś wzór, mandalę, symbol
– wykonaj coś porządkującego przestrzeń (posprzątaj pokój, szafę, szufladę, torebkę)
– przejdź się na spacer.

Proste? W takim razie nie pozostaje nic innego, jak przy najbliższej okazji przetestować kotwiczenie się 😉

___________

Chciałbyś przekonać się czym jest uważność poprzez ciało?

Potrzebujesz konkretnych “narzędzi” do radzenia sobie ze stresem w codzienności?

Szczegóły TUTAJ 

____________

Agnieszka Bonar-Sadulska –

trenerka rozwoju osobistego w trakcie szkolenia przygotowującego do rekomendacji trenerskiej PTP (Holistyczna Szkoła Trenerów).

z wykształcenia biotechnolog, przez ponad 10 lat pracowała jako wykładowca przybliżający zagadnienia związane ze zdrowiem, leczeniem naturalnym i holistycznym podejściem do profilaktyki chorób.

Od ponad 15 lat zaangażowana w rozwój osobisty, stopniowo odkrywa coraz większą przestrzeń do dzielenia się wiedzą i doświadczeniem z innymi. Założycielka CORrelation – przestrzeni do rozwijania  świadomości ciała. Prowadzi warsztaty dotyczące odkrywania i rozwijania świadomości ciała oraz praktykowania uważności poprzez ciało.

Współtworzy Fundację Willigisa Jagera „Mądrość Wschodu i Zachodu. Współautorka blogawww.wszystkoJEDNO.com (regularne publikacje dotyczących obszaru ciała) oraz redaktorka książek wydawanych przez Fundację. Zaangażowana w praktykę zen w ramach świeckiej linii zen Pusta Chmura.

Uczestniczy w warsztatach i szkoleniach szeroko rozumianego rozwoju osobistego. Ukończyła:

  • 4-stopniowe szkolenie „Focusing Relacji Wewnętrznych” (prowadzone przez Agnieszkę Klimek, Focusing.pl)
  • roczny Kurs Rozwoju Osobistego „Być sobą” (organizowany przez Instytut Rozwoju Osobistego Euphonia)
  • dwuletni cykl szkoleń z Psychobiologii (prowadzony przez dr n.med. Marzannę Radziszewską-Konopkę)
  • szkolenie „Psychonenealogia. Ukryte przekazy rodzinne oraz geneosocjogram” (prowadzone przez dr Barbarę Tyboń)
  • warsztat „Świadomość ciała” (prowadzone przez Michaela Randolpha, Laboratorium Psychoedukacji)
  • warsztat „Wprowadzenie do metody TRE” (prowadzone przez Magdalenę Kotwicką, Wrocławskie Centrum Leczenia Bólu ArsMedis; warsztat nie daje uprawnień do pracy z innymi tą metodą)
  • warsztaty “Wprowadzenie do Somatic Experiencing” SE-Intro (prowadzone przez Anne Janzen, Instytut Terapii Psychosomatycznej)

 

Sprawdź ofertę warsztatów, które prowadzi Agnieszka

ZOBACZ TERMINY >>

Dodaj komentarz

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zapisz się <span> do newslettera </span>

Zapisz się do newslettera